واکسن ، مصونیت یا قتل عام

همه به دنبال واکسن

مدتی همه دنبال واکسن بودند. داد و بیداد که کمکی به ما کنید. whoجان کمکی، نخست وزیر کشور عشق، نیم نگاهی، …
لکن این کارها راه به جایی نبرد. ویروسی آمده و مثل داسی که گندم ها را درو می‌کند، جان میگیرد و پیش می‌رود. سخت است دور و بر خود را ببینی، در استوری های اینستاگرام بچرخی و چند تا یکی التماس دعا ببینی. «انا لله و انا الیه راجعون». «صلوات و فاتحه ای برای دوست ما بخوانید». «نماز شب اول قبر، فلان بن فلان»
شاید هیچکداممان چنین روزهایی را تصور نمی‌کردیم. از بیماریهای فراگیر گذشته، حرفهایی شنیده بودیم و تصوری نداشتیم. آن روزهایی را میگویم که در قبرستانها، پشت سر هم جنازه می آوردند و شاید خاطراتش را از پدربزرگها شنیده ایم.

کدام واکسن؟

خلاصه که ما هم در چنین زمانی، درگیر چنین بیماری شده ایم. اما مهلک تر از این بیماری، درمان آن است. عده ای میگویند ما فایزر می‌خواهیم و بس. عده ای میگویند واکسن چینی خوب است. عده ای آن را بی اثر میدانند. بعضی خواهان واکسن ایرانی هستند ( البته خدا لعنت کند کسانی که باعث شدند این افتخار ملی و عزت ملی، دقیقا عکس شود و باعث تمسخر شود)
این ما هستیم و انواع نظرات و خطرات.
به عقل من بی تجربه، سازمانی که داروهای بیماران پروانه ای را ممنوع کرده و به ما نمی‌دهد، با چه دلیل و منطقی باید پادزهر کرونا را در اختیار ما بگذارد؟
یا چرا به کشوری که خون‌های آلوده را به ایران داد و هیچوقت جبران که هیچ، عذرخواهی نکرد، باید اعتماد کرد؟ (درباره حقوق بشر غربی بخوانید)

خطرات

از اینها گذشته، هر چه پیش میرویم، از خطرات واکسن ها، آلوده بودن آن، کم اثر شدن برخی در طی زمان، نا مناسب بودن برای برخی اقشار و بیماران و… خبردار میشویم. داستان غریبی است.

همه بدون استثنا

از همه اینها عجیب تر، اصرار دولت برای واکسیناسیون است. «همه باید واکسن بزنند». چرا؟ مگر واکسن، فرد را در قبال بیماری حفظ نمی‌کند؟ هر کس خواست، هر واکسنی را که دلش خواست، بزند. انتخاب کرده و طبیعتا عواقب انتخاب با خودش است. چرا کسانی که تمایلی به واکسن ندارند، با فشارهای مختلف، مثل عدم خدمات رسانی در بانک‌ها، بیمارستانها و… باید مجبور کرد؟ یک جای کار می‌لنگد!
اجبار کردن و نپذیرفتن تبعات و عدم ارایه تضمین، یک رفتار کاملا خلاف حکومتداری اسلامی است. این روش احتمالا در کشورهای به اصطلاح پیشرفته رواج دارد، اما نباید به ما تسری پیدا کند. اساسا چنین رفتاری در پازل حکومتداری اسلامی جا ندارد.
(خیلی موارد حکومتداری ما، اسلامی نیست، اما برای تکمیل پازل، باید دانه به دانه، قطعه ها را پیدا کرد و سر جای خود گذاشت. نباید بخاطر اینکه بقیه پازل سر جای خودشان نیست، از کل آن نامید شد. قاعده بازی اینگونه است)
کار اما خراب تر است. وزیر می‌گوید واکسن مصونیت نمی آورد. بلکه به مرگ و میر نمیرسد. چه باید کرد؟
به شخصه اگر حق انتخاب داشتم، واکسن نمیزدم. باز اگر مجبور به واکسن زدن شوم، اما در انتخاب واکسن مخیر باشم، برکت میزنم. اگر هم کلا مجبور باشم و هیچ اختیاری نباشد، خود را به خدا میسپارم، علی برکت الله